شریعت نیوز

شریعت نیوز | استاد حیدری وجودی معروف به «نجم‌العرفاء»، شاعر و عارف پرآوزۀ افغانستان، امروز چهارشنبه (21 خرداد 1398) در سن 81 سالگی بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
استاد حیدری وجودی فرزند مولانا شفیع‌الله در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در یکی از دهکده‌های درۀ پنجشیر افغانستان دیده به جهان گشود. 
وی در سال ۱۳۲۶ در مدارس ابتدایی ولسوالی "رخه" ولایت پنجشیر افغانستان ثبت‌نام کرد و تا کلاس ششم درس خواند. در این همین زمان بود که به گفتۀ خودش؛ پس از مشاهدۀ یک روحانی که در خواب با او دست داد و «او را بین عقل و جنون معلق کرد» حالش دگرگون شد و نتوانست به تحصیلات رسمی‌ ادامه دهد.
استاد حیدری وجودی اوایل سال ۱۳۳۳ شمسی به کابل آمد و با پیشکسوتان شعر آن‌زمان ازجمله: مولانا خسته، صوفی عشقری و شایق جمال آشنا شد و در محضر آنان به سرودن شعر پرداخت.
استاد وجودی که از وی به‌عنوان «مولاناشناس» نیز یاد می‌شود، بیش از پنجاه سال در کتابخانه عمومی کابل در زمینۀ ادبیات و عرفان فعالیت داشت و روزهای دوشنبه و چهارشنبۀ هر هفته «جلسات مولاناخوانی» برگزار می‌کرد و اشعار مثنوی معنوی را می‌خواند.
گفته می‌شود بیشترین تأثر استاد حیدری از اشعار مولانا رومی و بیدل دهلوی بوده است. وی ازجمله افراد معدود در افغانستان به‌شمار می‌رفت که «ادبیات عرفانی» دارند.
در توصیف اندیشه‌ها و اشعار این شاعر و عارف بزرگ آمده است که شعر وی حد فاصل میان شعر کلاسیک و شعر نو دری است. وی نگاه عارفانه‌ای به هستی و اشیا دارد و از طرفی هم تلاش کرده به‌نوعی بینش‌های سیاسی و معضلات اجتماعی را جسته و گریخته در شعر خود بگنجاند.
از استاد حیدری وجودی تا کنون ۱۴ اثر ازجمله: "سالی در مدار نور"، "صور سبز صدا"، "غربت مهتاب"، "لحظه‌های در آب" و "آتش و آوای کبود" منتشر شده است.

انتهای پیام/م